Co to jest klauzula nominalna? (z przykładami)

Co to są zdania rzeczownikowe? (z przykładami)

Zdanie rzeczownikowe to zdanie, które pełni rolę rzeczownika. Na przykład (zacienione klauzule rzeczownikowe):

• Lubię to, co widzę.
  (Podobnie jak wszystkie zdania, zdanie rzeczownikowe ma podmiot i czasownik. W tym przykładzie podmiotem zdania jest“yo“a czasownik to“ver“).
• Wiem, cierpliwość ma swoje granice.
  (W tym przykładzie przedmiotem zdania jest“cierpliwość“a czasownik to“mieć“.)

Porównaj dwa powyższe przykłady z tymi:

• Lubię innowacje.
• Znam ludzi.

Wytłuszczone słowa to wszystkie rzeczowniki. Dowodzi to, że zdania zacienione w pierwszych dwóch przykładach funkcjonują jako rzeczowniki.

Skład zdania rzeczownikowego

Rzućmy okiem na definicję“klauzula“.

Definicja“Klauzula“
Zdanie ma podmiot i czasownik i funkcjonuje jako część mowy.

(W związku z tym zdanie rzeczownikowe funkcjonuje jako rzeczownik w zdaniu).

Wiele klauzul rzeczownikowych zaczyna się od“jego“, “Co“lub słowo z“Co“(mianowicie,“Co“, “kto“, “który“, “gdy“, “gdzie“ o “czemu“). Na przykład:

• Wiem, to stało się
• Wiem jak to się stało.
• Wiem dlaczego to się stało.

Jak sprawdzić, czy twoja klauzula działa jako rzeczownik

Doskonałym sposobem sprawdzenia, czy fraza lub zdanie działa jako rzeczownik, jest próba zastąpienia go zaimkiem. Jeśli możesz, twoja fraza lub klauzula działa jako rzeczownik.

• To, co mówię, jest prawdą.
  (Test zaimków:“To prawda“. To dowodzi, że“Co mówię“działa jako rzeczownik).
• Pokaż mi jak one działają.
  (Test zaimków:“Pokaż mi“. To dowodzi, że“jak oni pracują“działa jako rzeczownik).

Łatwe przykłady klauzul rzeczownikowych

Oto kilka prostych przykładów zdań rzeczownikowych. W każdym przykładzie zdanie rzeczownika jest zacieniowane, podmiot zdania jest pogrubiony, a czasownik zdania rzeczownika jest podkreślony.

• Wiem, że historia jest prawdziwa.
• Jak do wypadku doszło.
• Rozumiem dla, co było konieczne.
• Wiem, kto to powiedział.
  (Często słowo otwierające (czyli“Co“, “jego“lub słowo“wh“) jest przedmiotem klauzuli rzeczownikowej.)

Funkcja zdań nominalnych

Jak każdy rzeczownik, zdanie rzeczownikowe może być podmiotem, dopełnieniem lub dopełnieniem. Oto kilka prostszych przykładów zdań rzeczownikowych, takich jak podmioty, przedmioty i uzupełnienia.

• Kto go wyczuł, udostępnił to.
  (Tutaj klauzula rzeczownika jest tematem.)
• Moje polecenie jest cokolwiek chcesz.
  (Tutaj klauzula rzeczownika jest uzupełnieniem podmiotu.)
• Zastanowię się przez chwilę nad tym, co powiedziałeś.
  (Tutaj klauzula rzeczownika jest dopełnieniem pośrednim. To dość dziwne.)

Przykłady zdań rzeczownikowych z życia wzięte

Oto kilka przykładów z życia:

• Światło wie, kiedy na nie patrzysz . (Artysta“światło i przestrzeń“James Turrell)
  (Tutaj zdanie rzeczownikowe jest bezpośrednim dopełnieniem czasownika“Wiesz, że“).
• Dla niego, który nie męczy się z udręką , jest to lekka sprawa doradzać i doradzać cierpiącemu. (Grecki tragiczny Ajschylos)
  (Tutaj zdanie rzeczownikowe jest przedmiotem przyimka (“dla“).
• Moje relacje są między mną a tym, kto tam jest , a nie między mną a światem. (Aktorka Lili Reinhart)
  (Tutaj zdanie rzeczownikowe jest przedmiotem przyimka (“con“).)
• Wolność oznacza odpowiedzialność. Dlatego dlatego większość mężczyzn się tego boi. (dramaturg George Bernard Shaw)
  (Tutaj klauzula rzeczownika jest uzupełnieniem podmiotu.)

Więcej przykładów zdań rzeczownikowych

W zdaniu zdanie rzeczownikowe będzie zdanie zależne. Innymi słowy, zdanie rzeczownikowe nie jest samodzielną myślą pełną.

• Zapytaj dziecko, co chce na obiad tylko wtedy, gdy robisz zakupy. (Fran Lebowitz)
  (Ta klauzula rzeczownikowa jest bezpośrednim przedmiotem“zapytać“).
• O sztuce wie wszystko, ale nie wie co lubi. (James Thurber, 1894-1961)
  (Ta klauzula rzeczownikowa jest bezpośrednim przedmiotem“saber“).
• Przeciętnej małpie jest jeszcze trudniej uwierzyć, że pochodzi od człowieka. (HL Mencken, 1880-1956)
  (Ta klauzula rzeczownikowa jest bezpośrednim przedmiotem“uważać“).
• Nigdy nie wiem, na ile to, co mówię, jest prawdą. (Bette Midler)
  (Ta klauzula rzeczownikowa jest dopełnieniem przyimka.)
• Człowiek jest tym, co je . (Ludwig Feuerbach)
  (Ta klauzula rzeczownika jest uzupełnieniem podmiotu.)
• Żałuję tylko w życiu, że nie jestem kimś innym. (Woody Allen)
  (Ta klauzula rzeczownika jest uzupełnieniem podmiotu.)

Dlaczego powinno mnie obchodzić klauzule rzeczownikowe?

Native speakerzy języka angielskiego używają klauzul rzeczownikowych bez większych niedogodności. Jednak są tu dwa problemy związane ze zdaniami rzeczownikowymi, które czasami się pojawiają.

(Problem 1) Użycie zdania rzeczownikowego zaczynającego się od“Jego“jako temat podrażnia ucho.

Z perspektywy gramatycznej całkowicie dopuszczalne jest użycie zdania rzeczownikowego zaczynającego się od“Jego“jako podmiot zdania. Jednak dla wielu brzmi to zbyt nienaturalnie. Spójrz na ten przykład:

• To, że wierzysz we własną historię, jest niezwykłe. (Jerome Blattner)
  (Zacznij zdanie od zdania rzeczownikowego zaczynającego się od“Jego“W porządku, ale wielu ludzi denerwuje. Wielu pisarzy woli“Fakt, że…“.)

Jeśli podrażnia uszy, wybierz“Fakt, że“zamiast po prostu“Jego“. Pamiętaj jednak, że“Fakt, że“przez niektórych uważana jest za tautologię (zbędne powtórzenie), co oznacza, że ​​ma swój problem.

Jeśli ci się nie podoba“Jego“ o “Fakt, że“, a następnie przeformułuj zdanie.

• To niezwykłe, że tworzy własną historię.
  (Możesz preferować taki kompromis.)

(Problem 2) Wybierz odpowiednią wersję“kto“ y “kto“na początku zdania rzeczownikowego.

“Kto“jest podmiotem czasownika.“Kto nie jest. To ta sama umowa z“ktokolwiek“ y “ktokolwiek“.

• Moje relacje są między mną a z kimkolwiek jestem. ✔️
  (Tutaj,“każdy“jest przedmiotem przyimka“con“.)
• Moje relacje są między mną a każdym zainteresowanym. ✔️
  (Tutaj,“kto“jest podmiotem czasownika“es“. Zauważ, że klauzula“kto jest zainteresowany?“jest przedmiotem przyimka“pomiędzy“, ale to nie znaczy, że“kto“stać się“kto“. Jeżeli twój“ktokolwiek“jest podmiotem czasownika, więc“ktokolwiek“, no “ktokolwiek“, jest poprawne).

Jeśli to nie ma dla Ciebie sensu, po prostu idź z“kto“ o “ktokolwiek“za każdym razem. Po pierwsze są bardziej powszechne, ale po drugie, większość gramatyków zgadza się, że“who“ y “whoever“są na końcowym etapie w języku angielskim. Idą w tym samym kierunku co“tutaj“ y “tam“.

Kluczowe punkty

• Jeśli nie chcesz zaczynać zdania od“Jego“ o “Fakt, że“, a następnie przeformułuj zdanie.
• Coraz więcej osób unika“kto“ (y “ktokolwiek“). Więc jeśli nie wiesz, kiedy użyć“kto“ y “kto“, wybierać“kto“ y declare “kto“jako przestarzałe. (Tak, czas obronić tę linię.)