Jakie są czynniki decydujące?

Co to jest wyznacznik?

Oznacznik to słowo umieszczone przed rzeczownikiem w celu określenia ilości (np.“pies“,“wiele psów“) lub wyjaśnić, do czego odnosi się rzeczownik (np.“mój pies“,“ten pies“,“pies“). Wszystkie determinanty można sklasyfikować jako jeden z następujących:

• Artykuł (a/an, )
• Pokaz (to, tam, te, te)
• Osób (mój, twój, jego, jej, jego , nasze, ich)
• Kwantyfikator (typowe przykłady to wiele, dużo, więcej, najwięcej, niektóre)

Artykuły (rodzaj określenia)

Los artículos son las palabras“a“,“jakiś“tak“ten“. Określają, czy coś jest specyficzne, czy niespecyficzne. Istnieją dwa rodzaje przedmiotów:

(1) Przedimek określony (The)

“The“nazywa się przedimkiem określonym. Zdefiniuj swój rzeczownik jako coś konkretnego (np. coś wcześniej wspomnianego lub znanego, coś wyjątkowego, coś zidentyfikowanego przez mówiącego).

• To jest jezioro.
  (Jest to wcześniej określone jezioro, tj. takie już znane czytelnikom.)

(2) Przedimek nieokreślony (A, An)

“A“tak“jakiś“Nazywa się je rodzajnikami nieokreślonymi. Definiują swój rzeczownik jako coś niespecyficznego (na przykład coś ogólnego, coś wspomnianego po raz pierwszy).

• To jest jezioro.
  (Jest to wcześniej nieokreślone jezioro.)

Przykłady artykułów

• Nie jestem awanturnikiem. Ja  sprawiam kłopoty!
  (To znaczy“Nie jestem starym wichrzycielem. Jestem tym, o którym wszyscy słyszeliście.“)
• Dla  niewykształconych  A to tylko trzy patyki. (Autor AA Milne)
  (“Niewykształceni“to specyficzna grupa ludzi.“A“oznacza dowolną literę A.)
• poeci są tylko  interpretatorami  bogów. (Filozof Sokrates)
  (“Poeci“oraz“tłumacze“są identyfikowane.“Bogowie“są czymś znanym).

Dlaczego wyznaczniki są ważne

Se nos da muy bien elegir entre“a/an“tak“ten“, więc nie musimy zagłębiać się w zasady. Jednak to powiedziawszy, nie jesteśmy tak dobrzy w wyborze między“a“tak“jakiś“, a użycie niewłaściwego jest zdecydowanie najczęstszym błędem związanym z artykułem. Na uwagę zasługują cztery kwestie związane z artykułami.

(Problem 1) Użycie niewłaściwego przedimka nieokreślonego.

Pisarze, którzy dogmatycznie przestrzegają zasady, że“jakiś“poprzedza samogłoskę i“a“poprzedza spółgłoskę, często używają niewłaściwego rodzajnika nieokreślonego. Ta zasada nie jest do końca trafna.“jakiś“jest używany przed samogłoską i“a“jest używany przed spółgłoską. Brzmienie słowa jest ważne, ponieważ spółgłoski, zwykle w skrótach, mogą tworzyć dźwięki samogłoskowe (np. MOT, NTU), a samogłoski mogą tworzyć dźwięki spółgłoskowe (np. jednorożec, zjednoczony, Ouija, jednorazowy).

• Kup dom w godzinę.
  (Dom i godzina zaczynają się od tych samych trzech liter, ale dom przyciąga a, a godzina przyciąga an. Dom zaczyna się od dźwięku spółgłoski. Godzina zaczyna się od dźwięku samogłoski.)
• Miałem niepowtarzalną okazję do zadania nieoczekiwanego ciosu.

Tenga en cuenta la distinción entre abreviaturas iniciales (expresadas como letras individuales) y acrónimos (expresados ​​como palabras):

• Urzędnik MON i urzędnik MAFF odwiedzili placówkę NBC jednego kraju NATO. ✔️
  (M i N z inicjałów MON (Ministerstwo Obrony) i NBC (Nuclear Biological and Chemical) są wymawiane“w“oraz“im.“N i M skrótów NATO (Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego) i MAFF (Ministerstwo Rolnictwa, Leśnictwa i Rybołówstwa) są wymawiane“nie“oraz“tak.“)

Słowa historyczny, historyczny, historyczny, straszny i hotel zasługują na szczególną uwagę. Te słowa zaczynają się od dźwięku spółgłoskowego, nieważne jak miękkiego. jeśli jesteś przyciągany“historyczny“o“okropny“, daj sobie więcej bólu“ech“aż poczujesz się komfortowo z używaniem“a“.

• Przyciąganie władzy może być chorobą, przerażającą chorobą. (Aktor Liam Cunningham) ✔️

(Problem 2) Pisanie nazwy stanowiska lub nazwy biura wielką literą.

Nazwa stanowiska (na przykład prezydent, sędzia, dyrektor) lub nazwa urzędu (parlament, sąd, sekcja księgowa) jest pisana wielką literą, gdy odnosi się do konkretnej osoby lub stanowiska, czyli gdy jest właściwa Nazwa. Tak więc, gdy przedimek określony (tj.) występuje przed takim tytułem lub imieniem, najprawdopodobniej potrzebna jest wielka litera.

Oto wskazówka: jeśli tytuł stanowiska lub nazwa biura jest używana jako definicja słownikowa, tj. jako rzeczownik pospolity, nie używaj wielkiej litery. Jeśli jednak tytuł stanowiska lub nazwa biura łączy Cię z konkretną osobą lub biurem, użyj dużej litery.

• Król był królem wśród królów. ✔️
  (Król określa osobę, ale król i królowie nie. Pierwszy z nich to rzeczownik własny. Pozostałe dwa to rzeczowniki pospolite.)
• Premier powiedział:“Bycie premierem to samotna praca… nie można przewodzić z tłumu.“(Premier Margaret Thatcher) ✔️
  (Premier określa osobę, ale premier nie.)

(Problem 3) Wielkie litery““kiedy zaczyna nazwę (np. The Beatles).

Niektóre nazwy (szczególnie nazwy zespołów) zaczynają się od“The“(np. The Beatles, The Rolling Stones, The Sex Pistols). Gdy takie nazwy pojawiają się w ciągłym tekście, masz możliwość wpisania“The“(z dużej litery) lub“ten“. W tej kwestii nie ma konsensusu wśród głównych przewodników po stylu, więc postępuj zgodnie ze swoimi preferencjami.

• Czy pobrałeś album The Clash?
  (Logicznie to prawda, ale jest zbyt nieporęczna. Nikt by tego nie napisał. Większość ludzi napisałaby“Pobrałeś album Clash?“.)

Pamiętaj, że możesz napotkać ten problem z obcymi nazwami.

• Gina Vitale: Restauracja nazywa się“Trattoria“.
  Michael Felgate:“Trattoria“czyli Trattoria.
  Gina Vitale: Wiem.
  (Jest to fragment filmu Hugh Granta z 1999 r. Mickey Blue Eyes. Z większą jasnością myśli właściciel mógł zadzwonić do restauracji“Restauracja.“)
• Czy to przeszkadza komukolwiek, kto?“Anioły z Los Angeles“drużyna baseballowa tłumaczy się bezpośrednio jako“Anioły Anioły“? (Anon)
  (Nie ma dla tego rozwiązania. Po prostu idź z tym.)

Kluczowe punkty

• Użyj“jakiś“przed samogłoską i“a“przed spółgłoską.
• Gdy stanowisko (np. ambasador) lub nazwa biura (np. biuro finansowe) jest poprzedzone“jakiś“o“a“(w przeciwieństwie do), napisz go małą literą.

Demonstracyjne (rodzaj determinanta)

Oznaczniki demonstracyjne (znane jako przymiotniki demonstracyjne w tradycyjnej gramatyce) to to, tamto, te i tamte. Określnik wskazujący określa, gdzie twój rzeczownik lub zaimek znajduje się w stosunku do mówiącego.

To i te definiują bliskie rzeczy (pod względem odległości, psychologicznej bliskości lub czasu). To i te określają rzeczy odległe.

Przykłady demonstracyjnych wyznaczników

W tych przykładach modyfikowany rzeczownik lub zaimek jest pogrubiony.

• Ten rekin jest w ciąży.
• Ten jeden wygląda na zmartwionego.
• W tych sprawach jedyną pewnością jest to, że nic nie jest pewne. (rzymski naukowiec Pliniusz Starszy)
• Żałuję tych czasów gdy wybrałem ciemną stronę. Zmarnowałem czas będąc nieszczęśliwym. (Aktorka Jessica Lange)

Dlaczego powinienem się przejmować demonstracjami?

Siano tres cuestiones dignas de mención relacionadas con los determinantes demostrativos.

(Problem 1) Upewnij się, że jest jasne, do czego odnosi się Twój desygnator demonstracyjny.

Kiedy korzystasz z demonstracyjnego wyznacznika, warto szybko sprawdzić, czy jest jasne, do czego odnosi się Twój wyznacznik. Spójrz na ten przykład:

• Ten problem zostanie podniesiony na WZA.
  (Jaki problem? Jeśli możesz szybko odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ odpowiedź jest widoczna w poprzednim pobliskim tekście, to twój wyznacznik jest bezpieczny.)

Wiedząc dokładnie, do czego odnoszą się ich określenia, pisarze czasami zakładają, że ich czytelnicy też wiedzą. Jednak zbyt często czytelnicy tego nie robią. Jeśli twój wyznacznik może odnosić się do więcej niż jednej rzeczy, stworzyłeś niejednoznaczność.

• Rozmowa obejmie ustalony na szczeblu krajowym wkład Ameryki (NDC) oraz wpływ wojny handlowej między USA a Chinami. Ten problem zostanie również poruszony podczas spotkań na pasku bocznym. (niejednoznaczne) ❌
  (Większość czytelników zakłada, że ​​odnosi się to do“Wojna handlowa USA-Chiny“ponieważ jest to fizycznie bliższe temu niż“NDC,“ale nie jest to do końca jasne. Może to odnosić się do jednego lub nawet obu).

Jeśli wykryjesz możliwą niejednoznaczność, dobrą opcją jest uniknięcie determinatora dzierżawczego i po prostu wyjaśnienie go. (“Wojna handlowa będzie również poruszana na spotkaniach na pasku bocznym“może być opcją).

(Problem 2) Rozważ użycie określnika wskazującego i rzeczownika w celu zastąpienia niejednoznacznego zaimka wskazującego.

Zaimki wskazujące są jak określniki wskazujące, z wyjątkiem tego, że występują samodzielnie i nie modyfikują rzeczowników. Zaimki wskazujące są nawet bardziej niejednoznaczne niż określniki wskazujące.

• Według jego kanału na Twitterze, profesor Smith został wybrany do poprowadzenia charytatywnej wspinaczki na Mount Everest. Przerwie pracę w poniedziałek, aby się przygotować. To zaskoczyło wszystkich. (niejednoznaczne) ❌
  (Nie jest jasne, do czego to się odnosi. Niejednoznaczność można usunąć za pomocą określenia wskazującego i rzeczownika, np. Ten wybór, Ten cel, Ten czas, To ogłoszenie. Istnieją oczywiście inne opcje, aby zabić niejednoznaczne To, np. Jego wybór, Ogłoszenie).

(Problem 3) Upewnij się, że Twój wyznacznik poglądowy i jego rzeczownik są zgodne pod względem liczby.

Esto y aquello modifican los sustantivos singulares. Estos y aquellos modifican los sustantivos w liczbie mnogiej. Esto no suele causar problemas a los hablantes nativos de inglés,excepto con las palabras tipo y tipo.

• To rodzaj rzeczy.
  (Powinny być rodzaje.)
• Te typy problemów.
  (Powinny być typy.)

Kluczowe punkty

Si no está claro a que se refiere su determinante demostrativo, explíquelo.

Posiadacze (rodzaj determinacji)

Oznaczniki dzierżawcze (znane jako przymiotniki dzierżawcze w tradycyjnej gramatyce) to mój, twój, jego, jej, jego, nasz, ich i który. Określnik dzierżawczy znajduje się przed rzeczownikiem (lub zaimkiem), aby pokazać, kto lub co jest jego właścicielem.

Przykłady determinantów dzierżawczych

W poniższych przykładach modyfikowane rzeczowniki są pogrubione. Tabela pokazuje również, w jaki sposób każdy określnik dzierżawczy odpowiada zaimkowi osobowemu.

Zaimek osobisty Posiadający determinant Przykład Ja moje Nie wybieram, aby mój grób został wykopany, gdy jeszcze żyję. (Królowa Elżbieta I) ty Twój Jeśli chcesz pokoju, nie rozmawiaj ze swoimi przyjaciółmi. Rozmawiasz ze swoimi wrogami. (południowoafrykański duchowny Desmond Tutu) on jego Gdyby mężczyzna mógł spełnić połowę swoich życzeń, podwoiłby swoje kłopoty. (Ojciec założyciel Benjamin Franklin) ona jej Otrzymała swój wygląd od swojego ojca. Jest chirurgiem plastycznym. (komik Groucho Marx) to to Zmartwienie nigdy nie pozbawia jutra jego smutku. Dziś tylko pozbawia go radości. (Autor Leo Buscaglia) my nasze Jak spędzamy dni to jak spędzamy nasze życie. (autorka Annie Dillard) oni ich Mężczyźni są jak stal. Kiedy tracą swój temperament, tracą swoją wartość. (artysta sztuk walki Chuck Norris) kto czyj Kluczem jest dotrzymywanie towarzystwa tylko osobom, których obecność wskazuje na to, jak najlepiej. (grecki filozof Epiktet)

Dlaczego powinienem się przejmować posiadającymi determinantami?

Siano dos puntos dignos de mención relacionados con los determinantes posesivos.

(Punkt 1) Użyj ich zamiast jego/jej.

W języku angielskim nie mamy niespecyficznego dla płci określnika dzierżawczego w liczbie pojedynczej, który mógłby być użyty w odniesieniu do osób. (Mamy twój, ale nie możesz go używać dla ludzi).

• Każdy właściciel jest odpowiedzialny zaswojego psa. (Nie może być używany z ludźmi.) ❌

Kiedy Twoją jedyną osobą może być mężczyzna lub kobieta, masz dwie możliwości:

(1) Użyj ich.

Każdy właściciel jest odpowiedzialny za swojego psa.
(Użycie ich w odniesieniu do rzeczownika w liczbie pojedynczej (tutaj właściciel) jest dopuszczalne. To najlepsza opcja.)

(2) Użyj jego/jej.

• Każdy właściciel jest odpowiedzialny za swojego psa.
  (Jest to do przyjęcia, ale jest niezdarne).

Solía ​​haber una tercera opción:

(3) Użyj jego z zastrzeżeniem.

“W całym tym dokumencie jego oznacza jego/ją.“
[Kiedyś było to powszechne zastrzeżenie na początku dokumentów.]

• Każdy właściciel jest odpowiedzialny za swojego psa.
  (Unikaj tej opcji. Jest nieaktualna.)

(Punkt 2) Nie myl określnika dzierżawczego z identycznie brzmiącym skróceniem.

Błędy gramatyczne z określnikami dzierżawczymi są rzadkie, ale błędy ortograficzne przy określnikach dzierżawczych są powszechne. Biorąc pod uwagę, jak powszechne są te wyznaczniki, błędne ich wpisanie (szczególnie, jeśli masz taki zwyczaj) zniszczy twoją wiarygodność. Istnieją cztery typowe błędy pisowni z określnikami dzierżawczymi, ale poprawienie wszystkich czterech jest łatwe, ponieważ wszystkie wykonuje się w ten sam sposób: mylenie określenia dzierżawczego z identycznie brzmiącym skróceniem.

Skrót, który to nie jest zaborczy. Es to skrócenie is lub has. To jest zasada 100%. Jeśli nie możesz rozwinąć tego, że jest lub ma, to jest źle.

• Kraj można oceniać po jakości swoich przysłów.

W pewnym stopniu ten błąd jest zrozumiały, ponieważ do opętania używa się apostrofów (na przykład psiego nosa). Ale to nie ma nic wspólnego z posiadaniem. Nie, naprawdę nie ma.

To samo dotyczy Ciebie (skurcz Ciebie), są (skrócenie ich) i kto jest (skrócenie tego, kto jest lub kto ma). Nie myl ich z jego, jej lub tam, lub czyj.

• Nawet jeśli upadniesz na swoją twarz, nadal idziesz do przodu.
  (Pierwszy się mylisz. Drugi jest poprawny.)
• Wybacz swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj tam imion.
• Nigdy nie idź do lekarza, którego rośliny biurowe obumarły.

Si ha usado un apóstrofe, pruebe su apóstrofe expandiendo su palabra nuevamente en dos palabras. Si no puede, la versión apóstrofe es invalida.

Kluczowe punkty

• Użyj su, aby zastąpić jego/ją.
• Jeśli nie możesz rozwinąć tego, jesteś, oni są, lub kto jest w wersji dwuwyrazowej, to się mylisz.

Kwantyfikatory (rodzaj determinantu)

Dowolny wyznacznik, który odnosi się, nawet niejasno, do ilości lub ilości, może zostać sklasyfikowany jako kwantyfikator. Tak więc liczby (jeden pies, dwa psy) są kwantyfikatorami. Jednak nie wszystkie kwantyfikatory są tak specyficzne. Wiele z nich odnosi się do nieokreślonej ilości lub ilości. Najczęściej spotykane są wszystkie, wszystkie, wiele, wiele, kilka i niektóre (w tradycyjnej gramatyce są to tak zwane nieokreślone przymiotniki).

Przykłady kwantyfikatorów

• Wiele ludzi prędzej umrze niż pomyśli. W rzeczywistości to robią. (Filozof Bertrand Russell)
• Kupiłemniektórebaterie, ale nie zostały uwzględnione. (komik Steven Wright)
• Każdy dzieciak załatwi dla ciebie każdą sprawę, jeśli poprosisz przed snem. (Komediant Czerwony Skelton)

Dlaczego powinienem przejmować się kwantyfikatorami?

Poniżej znajdują się cztery często omawiane tematy związane z kwantyfikatorami poprzedzającymi rzeczowniki. Istnieje więcej problemów związanych z samodzielnymi kwantyfikatorami (zwanymi zaimkami nieokreślonymi w tradycyjnej gramatyce).

(Problem 1) Użyj mniej z rzeczownikami w liczbie mnogiej i mniej z rzeczownikami w liczbie pojedynczej.

Istnieje coraz mniej kwantyfikatorów. Chociaż istnieją pewne dziwactwa związane z less and less, ogólna zasada jest taka, że ​​less używa się z rzeczownikami w liczbie mnogiej, a less używa się z rzeczownikami w liczbie pojedynczej.

• Niska frekwencja wyborcza wskazuje, że mniej osób idzie na wybory. (polityk Dan Quayle)
• Wolę rysować od mówienia. Rysowanie jest szybsze i pozostawia mniej miejsca na kłamstwa. (szwajcarski architekt Le Corbusier)

Un punto clave es que less no siempre es un determinante, incluso si poprzedza un sustantivo.

• Im mniej mężczyzn myśli, tym więcej mówi. (Filozof Monteskiusz)
  (Podobnie jak tutaj, less jest często przysłówkiem. Kiedy jest przysłówkiem, mniej nie jest opcją.)

(Wydanie 2) Zapisz słowo. Pisać“wszystkie“nie“wszystkie z tych.“

Jeśli nie masz pewności, czy użyć“wszystkie“o“wszystkie z tych“przed rzeczownikiem, użyj“wszystkie“ponieważ oszczędza słowo. Jeśli nie możesz znieść tego, jak to brzmi bez“z“, Pogódź się z tym.

• Możesz oszukać wszystkich przez pewien czas, a niektórych cały czas, ale nie możesz oszukać wszystkich ludzi przez cały czas . (Prezydent USA Abraham Lincoln) ✔️
  (Musiała istnieć silna potrzeba użycia“wszystkie z tych“bo ładnie by z nim współgrał“niektórzy.“Jednak zwięzłość przebijała rytm. Dobre umiejętności, Abe.)

No es lo mismo con“wszystkie moje“(lub dowolny wyznacznik dzierżawczy) lub“wszyscy z mnie“. Gramatycznie oba są poprawne, ale często pomijają“z“brzmi zbyt niezręcznie. Podążaj za swoimi instynktami.

• Wszyscy moi przyjaciele opuścili mnie, gdy miałem 12 lat (piosenkarka Taylor Swift) ✔️
• Wszystkie moje utwory są autobiograficzne. (Taylor Swift) ✔️
  (Oba są w porządku. Taylor podążała za jej instynktem.)

(Problem 3) Przeliteruj liczby od 1 do 9, ale użyj cyfr 10 i wyższych… albo nie. To twój wybór.

Pisarze często pytają, czy powinni pisać liczby jako cyfry (np. 11 kotów) czy je przeliterować (np. jedenaście kotów). Cóż, to kwestia stylu. Ci, którzy piszą dokumenty biznesowe lub techniczne, mają tendencję do używania liczb znacznie swobodniej niż ci, którzy piszą opowiadania lub wiersze. Jeśli jednak chcesz uzyskać bardziej ostateczną odpowiedź, najczęstszą konwencją jest przeliterowanie liczb od jednego do dziewięciu, ale użyj liczb od 10 w górę. (To w żadnym wypadku nie jest reguła.)

• Sukces spada 9 razy i wzrasta 10 razy. (Piosenkarz Jon Bon Jovi)

(Punkt 4) Pisząc liczby w całości, dziel wszystkie liczby z zakresu od 21 do 99 (minus liczby podzielne przez 10).

Niezależnie od tego, gdzie występują w liczbie całkowitej, wszystkie liczby z zakresu od 21 do 99 (z wyjątkiem 30, 40, 50, 60, 70, 80 i 90) muszą być rozdzielone myślnikami.

• 51 = pięćdziesiąt jeden
• 234 = dwieście trzydzieści cztery

Och, jeśli piszesz dla międzynarodowej publiczności, nie używaj tego słowa“tak“.

• 3567 = trzy tysiące pięćset sześćdziesiąt siedem
  (W pełnej wersji nie ma przecinka).
• 25 223 = dwadzieścia pięć tysięcy dwieście dwadzieścia trzy ❌
  (Dwadzieścia pięć i dwadzieścia trzy powinny być dzielone).

Es prawdopodobnie que los británicos, mucho más que los estadounidenses, incluyan la palabra“tak“podczas pisania liczb całkowitych. Staraj się jednak unikać“tak“ponieważ jest powszechnie używany do oznaczania przecinka dziesiętnego. Tak wielu by wzięło“sto jeden“jako 100.1 (nie 101) i“siedemset dwadzieścia cztery“jak 700,24 (nie 724). (Co ciekawe, jeśli przyjmiesz zasadę nie“tak“i zacznij pisać wszystkie cyfry od 1 wzwyż, osiągnie 1000 przed użyciem litery“a“).

Więcej o determinantach

Świat gramatyki jest podzielony na to, czy określniki są klasyfikowane jako przymiotniki. W tradycyjnej gramatyce określniki są klasyfikowane jako przymiotniki, ale wielu współczesnych gramatyków twierdzi, że określniki nie są przymiotnikami. Ta sytuacja nie pomaga, ponieważ terminy takie jak“przymiotnik dzierżawczy“nadal są powszechnie stosowane, zwłaszcza na kursach języków obcych. Bez względu na to, po której stronie debaty jesteś, jest tak wiele: istnieją pewne duże różnice między normalnymi przymiotnikami a określnikami.

(Duża różnica 1) W przeciwieństwie do normalnego przymiotnika, określnik nie może mieć formy porównawczej.

Normalny Przymiotnik Formularz porównawczy Szczęśliwe wydry Szczęśliwe wydry Określacz Formularz porównawczy Te wydry Nie ma porównawczych form określników.

(Duża różnica 2) W przeciwieństwie do normalnego przymiotnika, określnik często nie może być usunięty ze zdania.

Zdanie z przymiotnikami i określnikami Usunięte przymiotniki Usunięte determinanty Głodne czaple odwiedziły nasze łowiące jezioro. Czaple odwiedziły nasze jezioro. Głodne czaple odwiedziły jezioro wędkarskie. ❌ (To nie działa.)

(Duża różnica 3) W przeciwieństwie do normalnego przymiotnika, określnik może mieć poprzednik (tj. coś, do czego się odwołuje).

• głodne czaple odwiedziły nasze łowiące jezioro.
  (Często określnik odnosi się do czegoś wcześniej wspomnianego. W tym przykładzie czaple mówią nam, że mówimy o czaplach, które już omówiliśmy. Podobnie, nasze odnosi się do niektórych osób. Normalne przymiotniki (np. głodny i wędkarski) nie odwołuj się do rzeczy; tzn. nie mają poprzedników).

Dlaczego powinienem się przejmować wyznacznikami?

Hemos cubierto los problemas con los determinantes a medida que analizamos cada tipo. Aparte de eso, valdrá la pena aprender sobre los determinantes si tiene niños pequeños porque los determinantes figuran en el plan de estudios de gramática de la escuela primaria.